Son Kara Kedi

Son Kara Kedi – Evgene Trivizas

Altın Kitaplar Yayınları, İstanbul, 2016

Çevirmen: Ari Çokona

Sayfa Sayısı: 324

Özgün Adı: Η τελευταία μαύρη γάτα  

Evgene Trivizas'ın yazmış olduğu "Son Kara Kedi" isimli kitapla ilgili düşüncelerimi podcast yayınından dinleyebilirsiniz. Yayın metnini aşağıdan okuyabilirsiniz.

 

Zeytin, bir adada, arkadaşlarıyla birlikte yaşamını sürdürmekte olan mutlu bir kara kedidir. Kız arkadaşı Prenses ile mutlu bir ilişki sürer ve arkadaşlarıyla karnını doyurmak için çeşitli serüvenlere girerken beklenmedik olaylar yaşanmaya başlar. Adadaki kara kediler ilginç bir şekilde ortadan kaybolmaktadır. Zeytin, arkadaşlarının ortadan kaybolmasının nedenini araştırırken, batıl inançlı bir grubun kara kedileri uğursuzluk getirdiği düşüncesiyle topladıklarını öğrenir. Bundan sonra, kendini ve geride kalan arkadaşlarını korumak için işe koyulur.

Son Kara Kedi, her ne kadar kapak, isim ve konu itibariyle bir çocuk kitabı gibi görünse de, bana göre başarılı bir distopya örneği. Anlatmak ve eleştirmek istediklerini kediler üzerinden güzel bir şekilde ileten yazar; batıl inançlar, ekip ruhu, dayanışma, yalnızlık, ihanet gibi konuları güzel bir şekilde işlemiş. Kedilerin kendi içinde konuştukları sevimli bir dil de oluşturmuş, bu da kitabı çocuklar için daha eğlenceli bir getirmiş.

Az önce söylediğim gibi, Son Kara Kedi; belli değerleri çocuklara anlatmak isteyen bir kitap olsa da eleştirmek istediği konular bundan daha fazla. Sadece görünüşü nedeniyle birilerini toplumdan dışlamanın soyutlananlar üzerindeki etkisini güzel bir şekilde aktarabilmiş. Onun dışında, zor durumlarla karşı karşıya kalındığında nasıl tepkilerle karşılaşabileceğimizi göstermesi açısından da başarılı buldum.  

Son Kara Kedi, eğlenerek, üzerine düşünerek okuduğum kitaplardan biri oldu. İsmi ve konusu sizi yanıltmasın. Çocukların da eğlenerek okuyacakları bir kitap elbette, ancak büyüklerin de farklı dersler çıkarabileceği karanlık bir öyküyü işliyor.